Het AZP
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjan
25 Juni 2008 | Suriname, Paramaribo
Vandaag de tweede dag in het AZP. Gisteren waren we kapot. Zoveel indrukken, zoveel anders dan anders, zoveel ja wat? Ik kan nooit beschrijven wat ik nu allemaal zie en voel.
Gebracht door de jongens van de AZP ambulance, gingen we het avontuur tegemoet.
We werden eerst van hoofdzuster, plaatsvervangend directeur en het stagebureau gesleept. Iedereen wist wel wie ik was en wat ik kwam doen maar Hetty moest nog een beetje op sollicitatie gesprek. Toen gingen we uiteen. Ik mocht op de couveusekamer gaan zitten en daar zat ik dan (letterlijk). De zusters werden er niet warm of koud van en koppelen aan een stagebegeleider oid. dat kennen ze niet. Ik probeerde her en der wat vragen te stellen en mee te kijken maar het vlotte niet zo. Maar kijken was genoeg voor eerst.
Rapporten zijn totaal anders, het verplegen ook. Baden doen ze niet, afnemen. Kinderen liggen plat op de rug, komen ip. niet uit de couveuse, krijgen op rondetijden voeding en hebben alleen een achternaam. Ouders komen 2 x daags op bezoek maar niet meer dan 4 mensen per keer op de couveuse kamer. Ze mogen hun kind aanraken en verschonen. Ontwikkelingsgerichte zorg, Nicole en Jaqueline, daar hebben we het nog wel eens over.
In de middag mocht ik “toefjes” maken en “steriele” gazen vouwen. Ja, jongens ik leer jullie straks weer wat, dat heb ik de zusters beloofd. ’s Middags met een kind voor een echo van het hart. Ja echt, ze hebben hier een supermooi echo apparaat, MRI en CT.
Hij ging ons bijna dood onderweg, geen monitor mee natuurlijk. En herken maar eens blauw zien bij een bijna zwarte baby! Maar dit jongetje zal niet lang meer overleven, hij heeft een linker ventrikelhypertrofie, forse ASD, ODB, aorta in re. ventrikel en ja, wat zat er wel goed? Zo’n mooi kindje, ik was er van onder de indruk. Er ligt ook een jongetje met omphalocèle. Heb ik al vaak les over gegeven maar nog nooit gezien. Hij is nu bijna 2 maand oud en leeft nog steeds, dat is hier een wonder volgens dr. Bueno. Vandaag met een 29 weker naar echo (nu een aantal weken oud) we zagen een forse hydrocefalus (waterhoofd) en cystes. 4e kind van ouders, nog geen 1 in leven gebleven. Ik vrees weer het ergste, opereren zit er voorlopig immers niet in. Ik hoor intrieste verhalen en soms huilt het even in mijn hart. Maar het geeft ook weer moed om verder te gaan; een klein beetje te kunnen betekenen nu misschien hier.
Vandaag ging het veel beter in het ziekenhuis. De zusters wennen aan die gekke zuster uit Holland. Ze vragen me opeens veel en merken dat ik toch iets van couveuse zorg weet. We hebben samen de nieuwe monitoren ingesteld en ik ben mee geweest naar de les van dr. Bueno. Daar zag ik mijn module (voor het eerst in drukvorm) en reader, die echt doorgelezen was door de zusters! Ze hadden vragen en strepen gezet. En ja, ik was trots toen ze zeiden hoe blij ze ermee waren en wat ze nu al hadden opgestoken. Na de les nog weer wat doorgesproken over de lesstof. Morgen neemt de één bijzonder fruit voor me mee en de ander een lekker Su recept. Er hangen (geschreven) aanplakbiljetten voor 2 juni. DE opening met Clarence Seedorf. Er wordt geverfd, geboord, nieuwe stoelen gebracht, een nieuw prikbord en nog steeds gewerkt aan perslucht. En zowaar ik geloof dat het gaat lukken! Er komt een beter koffiekamertje, een nieuwe koelkast maar ik vrees dat het gasfornuis met grote ketel nog wel even blijft staan. De zusters gaan erop vooruit in meerdere opzichten. Bravo voor dr. Amadu.
Dat wordt een happening hoor die dinsdag want ook dan mogen/ kunnen de lessen niet van start. Ook woensdag niet want dat is nationale feestdag. Keti koti = de ketenen verbroken of te wel: “Slavernij afgeschaft”. Er zijn optochten en dergelijke dus we storten ons volop in het feestgedruis volgende week. En dan gaat het gebeuren, ik ga iedere dag 2 sessies les geven.
Dat heb ik vandaag met de hoofdzuster besproken en het gaat wel goed komen denk ik.
De zusters lachen graag en ik ga proberen de lessen zo praktisch mogelijk te houden.
Ben ’s avonds wel doodop maar ook voldaan dus dan kan je er de volgende morgen wel weer tegen. Ook Hetty heeft het zwaar, die SEH is totaal anders dan in Nederland. Moeilijke namen, slangenbeten, bevallingen, mensen die er dagen liggen en zoveel patiënten, aantallen waar wij niet aan moeten denken. Maar we gaan ervoor, ervaren de ervaring als een groot cadeau. Bedankt voor jullie lieve mails en berichtjes, het doet ons goed. HEERLIJK HE? dat Internet. Het gaat op zijn Surinaams, met horten en stoten, soms wel en dan weer niet. Maar met een beetje geduld gaat het prima.
Heel hartelijke groet Marjan
Gebracht door de jongens van de AZP ambulance, gingen we het avontuur tegemoet.
We werden eerst van hoofdzuster, plaatsvervangend directeur en het stagebureau gesleept. Iedereen wist wel wie ik was en wat ik kwam doen maar Hetty moest nog een beetje op sollicitatie gesprek. Toen gingen we uiteen. Ik mocht op de couveusekamer gaan zitten en daar zat ik dan (letterlijk). De zusters werden er niet warm of koud van en koppelen aan een stagebegeleider oid. dat kennen ze niet. Ik probeerde her en der wat vragen te stellen en mee te kijken maar het vlotte niet zo. Maar kijken was genoeg voor eerst.
Rapporten zijn totaal anders, het verplegen ook. Baden doen ze niet, afnemen. Kinderen liggen plat op de rug, komen ip. niet uit de couveuse, krijgen op rondetijden voeding en hebben alleen een achternaam. Ouders komen 2 x daags op bezoek maar niet meer dan 4 mensen per keer op de couveuse kamer. Ze mogen hun kind aanraken en verschonen. Ontwikkelingsgerichte zorg, Nicole en Jaqueline, daar hebben we het nog wel eens over.
In de middag mocht ik “toefjes” maken en “steriele” gazen vouwen. Ja, jongens ik leer jullie straks weer wat, dat heb ik de zusters beloofd. ’s Middags met een kind voor een echo van het hart. Ja echt, ze hebben hier een supermooi echo apparaat, MRI en CT.
Hij ging ons bijna dood onderweg, geen monitor mee natuurlijk. En herken maar eens blauw zien bij een bijna zwarte baby! Maar dit jongetje zal niet lang meer overleven, hij heeft een linker ventrikelhypertrofie, forse ASD, ODB, aorta in re. ventrikel en ja, wat zat er wel goed? Zo’n mooi kindje, ik was er van onder de indruk. Er ligt ook een jongetje met omphalocèle. Heb ik al vaak les over gegeven maar nog nooit gezien. Hij is nu bijna 2 maand oud en leeft nog steeds, dat is hier een wonder volgens dr. Bueno. Vandaag met een 29 weker naar echo (nu een aantal weken oud) we zagen een forse hydrocefalus (waterhoofd) en cystes. 4e kind van ouders, nog geen 1 in leven gebleven. Ik vrees weer het ergste, opereren zit er voorlopig immers niet in. Ik hoor intrieste verhalen en soms huilt het even in mijn hart. Maar het geeft ook weer moed om verder te gaan; een klein beetje te kunnen betekenen nu misschien hier.
Vandaag ging het veel beter in het ziekenhuis. De zusters wennen aan die gekke zuster uit Holland. Ze vragen me opeens veel en merken dat ik toch iets van couveuse zorg weet. We hebben samen de nieuwe monitoren ingesteld en ik ben mee geweest naar de les van dr. Bueno. Daar zag ik mijn module (voor het eerst in drukvorm) en reader, die echt doorgelezen was door de zusters! Ze hadden vragen en strepen gezet. En ja, ik was trots toen ze zeiden hoe blij ze ermee waren en wat ze nu al hadden opgestoken. Na de les nog weer wat doorgesproken over de lesstof. Morgen neemt de één bijzonder fruit voor me mee en de ander een lekker Su recept. Er hangen (geschreven) aanplakbiljetten voor 2 juni. DE opening met Clarence Seedorf. Er wordt geverfd, geboord, nieuwe stoelen gebracht, een nieuw prikbord en nog steeds gewerkt aan perslucht. En zowaar ik geloof dat het gaat lukken! Er komt een beter koffiekamertje, een nieuwe koelkast maar ik vrees dat het gasfornuis met grote ketel nog wel even blijft staan. De zusters gaan erop vooruit in meerdere opzichten. Bravo voor dr. Amadu.
Dat wordt een happening hoor die dinsdag want ook dan mogen/ kunnen de lessen niet van start. Ook woensdag niet want dat is nationale feestdag. Keti koti = de ketenen verbroken of te wel: “Slavernij afgeschaft”. Er zijn optochten en dergelijke dus we storten ons volop in het feestgedruis volgende week. En dan gaat het gebeuren, ik ga iedere dag 2 sessies les geven.
Dat heb ik vandaag met de hoofdzuster besproken en het gaat wel goed komen denk ik.
De zusters lachen graag en ik ga proberen de lessen zo praktisch mogelijk te houden.
Ben ’s avonds wel doodop maar ook voldaan dus dan kan je er de volgende morgen wel weer tegen. Ook Hetty heeft het zwaar, die SEH is totaal anders dan in Nederland. Moeilijke namen, slangenbeten, bevallingen, mensen die er dagen liggen en zoveel patiënten, aantallen waar wij niet aan moeten denken. Maar we gaan ervoor, ervaren de ervaring als een groot cadeau. Bedankt voor jullie lieve mails en berichtjes, het doet ons goed. HEERLIJK HE? dat Internet. Het gaat op zijn Surinaams, met horten en stoten, soms wel en dan weer niet. Maar met een beetje geduld gaat het prima.
Heel hartelijke groet Marjan
-
25 Juni 2008 - 21:10
Nicole:
Tjonge, wat een indrukken en dat is nog maar het begin. Ik begrijp dat er voor ons ook nog wel wat te doen is daar, ha,ha.
Veel succes met de lessen. -
25 Juni 2008 - 21:23
Ynette:
Ha, ik ben lekker de eerste! Komt omdat ik nog aan het werk was...
Tjonge, Marjan, wat een indrukken!Dat zal tijd nodig hebben om te bezinken. Ik hoop dat je heel wat lessen kunt geven, om zo de zorg daar wat op een hoger plan te brengen.Heel veel succes gewenst, ook voor Hetty.
Gr.Ynette -
25 Juni 2008 - 21:50
Hetty R.:
ik ben echt onder de indruk Marjan. ik wens je alle goeds toe en Hetty ook natuurlijk -
26 Juni 2008 - 03:31
Erik En Thea:
hoezo cultuurshock??? bijzonder hoor voor jullie om er nu echt midden in te zitten, wat een in drukken zeg. Hetty doe jij bevallingen??(lache)ben erg benieuwd naar jouw ervaringen... Heel veeeeel succes, maak er wat van!!! -
26 Juni 2008 - 06:29
Geke:
Wat beleven jullie nu al veel en wat gaat nog komen.
Kunnen wij niet allemaal een poosje daar werken , als bijvoorbeeld therapie. Hoe snel zal dan de communicatie opknappen op de SEH.Het lijkt mij ook wel wat, vooral als jullie de paden al wat effenen voor ons. Informeer maar eens Hetty wat mogelijk is. Heel veel ervarings plezier en vooral ook veel sterkte.
Liefs Geke -
26 Juni 2008 - 06:49
Danielle:
Hoi Hetty en Marjan,
Gelukkig goed aan gekomen daar met z'n 2en. Fijne reis gehad.Heel erg wennen allemaal begrijp ik uit jullie verhalen.Zeker een cultuurshock. Warmte, andere mensen, andere werkzaamheden, eten etc. Erg fascinerend de verhalen tot nu toe, zit bijna zelf in Suriname. Ben benieuwd wat er nog allemaal gaat komen. heel veel plezier daar en geniet ervan.
Marjan succes met lesgeven en Hetty zet de seh maar flink op de kop daar!
Nou tot snel.
Liefs Danielle
-
26 Juni 2008 - 08:38
Ria Woortman:
Nou, nou ik kan mij voorstellen dat het zeer vermoeiend is. Het is ook vaak de eerste tijd dat je doodop bent. Ik denk dat het ook voor Hetty een rijke ervaring wordt, omdat zij ook voor dingen komt te staan die bij ons niet voorkomen.
En als ik jou zo hoor dan maak je daar van alles mee en heel veel heeft natuurlijk ook te maken met preventieve zorg tijdens de zwangerschap.
Ik wens jullie heel veel plezier in het werk wat jullie doen en ik denk dat je straks op een heel andere manier in je werk staat.
Groetjes Ria -
26 Juni 2008 - 08:52
Monique Tijmes:
Tjonge, Marjan, ik ben net terug uit het zeer ontwikkelde (zij het soms ook erg armoedige) Amerika en ervaar jouw verhalen als een totaal andere wereld.
Hoewel ik soms moeite heb met bepaalde medische termen lees ik je verslag met intense belangstelling, het leest weg als een roman, zo grijpt het aan.
Hoe druk je het daar ook hebt, blijf alsjeblieft schrijven, ik volg je!
Liefs en veel leerplezier daar,
Monique -
26 Juni 2008 - 09:17
Marga:
Ha die Hetty & Marjan,
Jullie maken wat mee zeg! Ik ben al moe als ik eraan denk wat jullie zoal meemaken. Laat staan als je er werkt!
Zet'm op meiden. Je kunt niet meer dan je best doen. Of niet dan?! Overmorgen gaan wij vertrekken. Onze webmail is famgrobbe.waarbenjij.nu
(dus zonder . tussen fam en grobbe). Groeten, van ons allemaal -
26 Juni 2008 - 09:25
Willeke:
Hoi Marjan en Hetty
Wat een ervaringen en indrukken daar!! Slaap je er wel goed van?
Je kan het ook op een prettig leesbare manier vertellen. Misschien moet je er nog maar eens een reisboek van gaan maken.
Veel succes met de lessen en ik kijk al weer uit naar het volgende reisverslag.
-
26 Juni 2008 - 10:58
Hilly:
Hoi Marjan,
Geweldig wat doen jullie een indrukken op,geen wonder dat de vermoeidheid toeslaat,het zal ook nog wel wennen zijn aan de temp daar of valt dat mee?Dat vouwen van steriele gazen herken ik nog wel,maar het ging "toen"hier ook al wel een beetje anders geloof ik.Ook de wattenbollen maken herken ik.
Gelukkig hebben ze al een beetje door dat jij ze misschien toch wel iets kunt leren.Het is bijna onvoortselbaar dat er zo'n wereld van verschil is in de zorg en dan mopperen wij ook nog altijd.Het is geweldig dat we jullie zo op de voet kunnen volgen en ik zal dat ook zeker blijven doen.
Groet Hilly
-
26 Juni 2008 - 14:05
Sylvester:
Mooi dat jullie goed aangekomen zijn. Wat een overgang vergeleken met hier. Jullie kunnen daar nog veel betekenen!!! Het zal hard werken zijn, maar met een geweldig resultaat. Succes met alles! -
26 Juni 2008 - 14:25
Liesbeth:
Hallo marjan,
leuk om je te volgen vandaar mijn mailadres . Weet je nog wie ik ben? Kinderfysiotherapie SZE
heel veel succes daar
-
26 Juni 2008 - 19:17
Linda:
Hoi Marjan en Hetty,
zoals ik Hetty zie zitten zo zit ik er ook bij. Laptopje, beetje drinken en jouw boeiende verslag te lezen. Ik had toch ook even het idee in suriname te zijn zo kun je vertellen. Maar 't is niet zo. Morgen vertrekken we naar Frankrijk, waar jullie hard aan 't werk zijn zal ik ws niet veel verder komen dan voorkant, achterkant en een bladzijde omslaan. Haha, als onze jongens dat toestaan. Na mijn vakantie zal ik wel uren bezig zijn om al jullie verhalen te lezen,k ben benieuwd. Heel veel goeds daar en tot over 3 weken of zo, lieve groetjes van Erik en Linda -
26 Juni 2008 - 20:22
Greta:
O jee ..snif nu word het serieus en ik durfde haverwege bijna niet verder te lezen.Maar weet nu ook hoe goed het het is om dat wel te doen.Even weer met de neus er op gedrukt hoe goed we het hier hebben en dat mijn kids gezond zijn zucht.Jullie zijn toppers!!! -
26 Juni 2008 - 20:33
Lianne:
Hoi Marjan en Hetty,
Gelukkig goed aangekomen en nu nog wennen. Tjee wat een verhalen en een ervaringen!
Ik weet zeker dat jullie daar veel goeds kunnen doen. Men zal ook even aan jullie moeten wennen en het zal niet altijd zo snel gaan, maar het komt vast goed.
Je mag trots zijn op je module en reader, vergeet vooral niet van zulke dingen te genieten!
Je schrijft prachtig Marjan. Je zou het eigenlijk moeten publiceren. Jammer dat het niet in een collumn in de krant komt of zo...
Kortom ik blijf je graag volgen. Ik wens jullie nog heel veel succes en kop d'r veur!!!
Groetjes, Lianne
-
26 Juni 2008 - 22:13
Rosalinde:
he lieve buurtjes
Nog maar net aan wezig in het verre Suriname en al zoveel mee gemaakt .
hou jullie eigen gezondheid ook goed in de gaten .
Jullie huisje staat er goed bij en de post is gestapeld plantjes water gehad en de container aan de straat gedaan .
Dik voor elkaar haha
wij vertrekken Woensdag en hebben er veel zin in hierdoor kunnen wij helaas jullie mail niet meer lezen maar halen het
na de vakantie weer in
Blijf schrijven wij beleven hier door een beetje mee !
Succes met het les geven
Groetjes van ons allen bronno Rosalinde en kids
-
27 Juni 2008 - 11:22
Jan En Greetje :
Hallo luitjes,
Wat een belevenissen en wat een indrukken hebben jullie daar. Vinden het erg leuk om te lezen en wat geweldig dat we jullie en alles wat jullie meemaken zo kunnen volgen. Marjan, wij wensen je heel veel succes met je les programma en Hetty met haar enerverende baan daar op de SEH. Wij hebben ook net de koffers gepakt, gaan 28-06 weg. Het duurt dus even voor jullie weer iets van ons horen.
Heel veel plezier daar en groetjes van ons allen.
Jan en Greetje -
27 Juni 2008 - 13:39
Iempie:
Wat een geweldige inzet van jullie!Leuk om met jullie mee te lezen.Ben bij Greta nu en die heeft me alles laten lezen.Met jullie huis is alles goed.Heel veel succes!Dikke kus voor jullie van Iempie!
-
27 Juni 2008 - 17:55
Natasja:
Hey Marjan en Hetty,
Nou in een paar dagen tijd al heel wat meegemaakt zeg!! Het is zeker een groot verschil met hier! Heel veel scces met les geven en alles wat jullie daar nog mee gaan maken. Groetjes van Natasja.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
