A boeng
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjan
28 Juni 2008 | Suriname, Paramaribo
Zo de eerste week ten einde. We zijn echt even blij dat het weekend is. Moe van alle indrukken zowel in het ziekenhuis als daarbuiten. Ga je naar de supermarkt en denk je daar je karretje (van de AH uit Holland) vol te kunnen stouwen, nou nee. Zeep en shampoo worden afgerekend bij mevrouw X, melkproducten bij mevrouw Y en dan fruit bij mw. Q. Dan naar de hoofdkassa met de rest. We staan dromerig vermoeid bij de band, nee zeg, geen band gewoon een plank dus je moet zelf doorschuiven. Daar worden we even goed op gewezen. Dan de boodschappen inpakken mag ook niet want een tweede controle van het bonnetje moet ook nog plaats vinden. Niet dat dit belangrijk is of erg jongens, maar je wordt zo moe van dat alles anders is. En het ziekenhuis…………. Iedere minuut is een beleving. Het kind met hartafwijking is nog diezelfde dag in de avond overleden. De zuster verteld dat de ouders het zelf gaan begraven nu het toch dood is gegaan. Ze wilden nog een ritueel gaan uitvoeren en een gereïncarneerde geest verdrijven uit het kind. Maar ze waren te laat, dit had immers volledig herstel kunnen geven. De zuster vindt het maar raar dat die mensen dat begraven zelf gaan doen. Zou zij nooit doen, dat kind is maar 3 dagen thuis geweest, dus laat het ziekenhuis het begraven! Als ik vertel hoe het in Ned. gaat vindt ze dat eng en erg raar. Een dood kind in huis die je amper kent daar moet je toch niet aan denken! Gisteren mocht ik van de zuster, die eind verantwoordelijk is op de couveusekamer, zowaar een opname doen. Ik mocht ook de rapportage schrijven en het medische dossier aanleggen. Dat is bijzonder want dat mogen gewone verpleegkundigen niet. Maar ik was geen leerling meer en ze lachte me hartelijk toe. Er kwam een opname van een kind geboren bij een zwangerschapsduur van ongeveer 34 weken. IJskoud! 34 graden. Wordt in keukenpapier aangeleverd van de verloskamers. Dan leggen ze het in de couve en kijken er niet echt na. Ze kletsen wat, eten een broodje terwijl het kind nog geen luier om heeft en niet is aangesloten aan de monitor. Het kind heeft een oppervlakkige ademhaling, neusvleugeld en kreunt als een deur. Ik verman me en vraag of ik mag starten. Ja, hoor. Ik zoek een muts, vind de enige die er is. (De doos met mutsen, van de moeder van Evelien, is in aantocht, wat zal ik blij zijn als die er is!) Zoek een luier, ouders moeten deze zelf meenemen dus we pikken er 1 van een ander ouderpaar. Ssssssssssttt. De zuster is inmiddels weggelopen (ze is ook diabeet dus het zij haar vergeven dat ze eerst gaat eten) en ik sta alleen op de couve, alle zusters eten en drinken wat. De SO2 van het kind loopt langzaam naar 80%. Holy moly, ik draai hem op de buik en zowaar na enige minuten gaat de SO2 naar 91%. Want vanmorgen heb ik geleerd dat ze bij 70% wel een keer iets gaan doen maar eerst altijd maar even afwachten. Oké dan maar, maar volgende week horen ze echt iets anders. Heb ik net dat kind lekker liggen, valt de stroom uit. Alle couveuse uit, infuuspompen en ook de airco. Das geluk voor de kinderen want ze koelen zo snel af. Ik gooi wat lakentjes en shirtjes (voor een kind van 3 ofzo) over de blote lijfjes). De zusters kijken me lachend aan. Raar mens, zie ik in hun ogen. De stroom is er nog niet weer als ik om 15.00 naar huis ga. Ik wil die tempen van die kinderen niet weten. Tot zover dan maar weer het AZP.
Dr. Amadu is aangekomen vandaag, heeft snel de enige zuurstofmeter afgeleverd en ik heb het ding direct in gebruik kunnen nemen. Jammer we hebben er nog maar 1.
Morgen slapen we uit tot 9.00 want om 10.00 gaan we met het overbuurmeisje naar de markt, om extra haar te kopen. Zij zal voor kapper spelen en ons haar aan de richtlijnen hier aanpassen. Dan boodschappen doen en proberen orde in het hoofd te scheppen. Zondag misschien eens naar de kerk, om nog meer ander indrukken op te doen, anders wordt het saai hè!?
Geke, we zijn erg blij met je dagboek. Elke ochtend en avond lezen we met graagte de kracht voor elk moment. Vandaag vertelde dr. Bueno het verschil tussen christenen en moslims. Christenen zijn dommer, die vouwen hun handen, moslims openen hun handen naar boven zodat ze kunnen ontvangen. Ik heb uitlegt dat christenen al hébben ontvangen. Wij ervaren iedere dag, nu meer dan ooit, dat we ontvangen wat we nodig zijn en dat is erg fijn!
De Cubaanse uroloog hielp gisteren al mee de onderbroeken van de lijn te halen. Jullie zien het we hebben al een band. Hij spreekt weinig engels maar op andere manieren is ook te communiceren ;-)
En gisteren, drijfnat van de regen thuis gekomen. Hadden Roti bij Rita gehaald en moesten door een warme douche. Best lekker hoor. Alleen auto’s kijken niet echt naar voetgangers dus we hadden de schoenen en boodschappen tassen bij thuiskomst vol water.
En Rita, er zijn hier vliegende kakkerlakken, in de slaapkamer. Of ik daar aan ga wennen, dat hoor je nog.
Nu stop ik echt, zoals jullie merken ben ik de komende jaren niet meer uitgepraat.
Dag jongens, hele hartelijke groet, we slurpen iedere avond jullie mails en berichtjes op. Echt, dat helpt ook een hoop. En we genieten volop, echt waar.
Tan boeng Marjan
En èh jongens, collega’s, ga washandjes, spuugdoekjes, lakentjes/ molton’s, babydekentjes, vernevellaars voor longcocktail en medicijncubjes sparen. Ze zijn er hier super blij mee, ik zal zorgen dat het er tzt. komt!
Dr. Amadu is aangekomen vandaag, heeft snel de enige zuurstofmeter afgeleverd en ik heb het ding direct in gebruik kunnen nemen. Jammer we hebben er nog maar 1.
Morgen slapen we uit tot 9.00 want om 10.00 gaan we met het overbuurmeisje naar de markt, om extra haar te kopen. Zij zal voor kapper spelen en ons haar aan de richtlijnen hier aanpassen. Dan boodschappen doen en proberen orde in het hoofd te scheppen. Zondag misschien eens naar de kerk, om nog meer ander indrukken op te doen, anders wordt het saai hè!?
Geke, we zijn erg blij met je dagboek. Elke ochtend en avond lezen we met graagte de kracht voor elk moment. Vandaag vertelde dr. Bueno het verschil tussen christenen en moslims. Christenen zijn dommer, die vouwen hun handen, moslims openen hun handen naar boven zodat ze kunnen ontvangen. Ik heb uitlegt dat christenen al hébben ontvangen. Wij ervaren iedere dag, nu meer dan ooit, dat we ontvangen wat we nodig zijn en dat is erg fijn!
De Cubaanse uroloog hielp gisteren al mee de onderbroeken van de lijn te halen. Jullie zien het we hebben al een band. Hij spreekt weinig engels maar op andere manieren is ook te communiceren ;-)
En gisteren, drijfnat van de regen thuis gekomen. Hadden Roti bij Rita gehaald en moesten door een warme douche. Best lekker hoor. Alleen auto’s kijken niet echt naar voetgangers dus we hadden de schoenen en boodschappen tassen bij thuiskomst vol water.
En Rita, er zijn hier vliegende kakkerlakken, in de slaapkamer. Of ik daar aan ga wennen, dat hoor je nog.
Nu stop ik echt, zoals jullie merken ben ik de komende jaren niet meer uitgepraat.
Dag jongens, hele hartelijke groet, we slurpen iedere avond jullie mails en berichtjes op. Echt, dat helpt ook een hoop. En we genieten volop, echt waar.
Tan boeng Marjan
En èh jongens, collega’s, ga washandjes, spuugdoekjes, lakentjes/ molton’s, babydekentjes, vernevellaars voor longcocktail en medicijncubjes sparen. Ze zijn er hier super blij mee, ik zal zorgen dat het er tzt. komt!
-
28 Juni 2008 - 01:25
Jurgen:
A boeng? Is dat papiamento?
Tsjonge een echte cultuurshock zeg. Leuk om te lezen dat alles zo anders gaat. Eerst even een boterham ipv een kind installeren? Nou wij plannen onze boterhammen hier netjes tussen de voedingen hoor!!
Denk niet dat jij hier verandering in kan aanbrengen.
En ik maar denken dat wij hier last hebben van bureaucratie. Daar hebben ze dat dus zelfs in de supermarkt?
Nou succes volgende week weer met alles wat anders is. Hoop dat je ze daar nog wat kan bijbrengen, maar als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je wel een paar onderwerpen kan bedenken.
Doe de groeten aan je zus en dr. Juliana.
Groeten van Jurgen en Ada uit het nachtleven.
-
28 Juni 2008 - 07:19
Annette:
jeetje marjan en hetty,
waar moet je beginnen.......
genoeg te doen dus.. tijd tekort???
ik zal de komende twee weken niet je mails lezen want we gaan op vakantie ja ja naar Ommen
groetjes annette , rené en lars -
28 Juni 2008 - 08:50
Henk:
Nou Nou een hele belevenis daar. Leuk om allemaal te lezen.Ja de eerste week zit er al weer op. We leven met jullie mee !!! Wat leven we hier dan overigens in een luxe he ?.
Heel veel succes komende week Veel sterkte,kracht en wijsheid toegewenst. -
28 Juni 2008 - 09:36
Mirjam:
Wat een wereld van verschil. Ik ben benieuwd hoe ze op je lessen gaan reageren. Een hele omslag voor hen, denk ik. Suc6!
Groetjes Mirjam -
28 Juni 2008 - 10:17
Hilly:
Fantastisch om jullie verhalen te lezen.Maar wat een aanpassingsvermogen moeten jullie hebben.
Eigenlijk ben ik wel een beetje jaloers dat jullie dat allemaal "mogen"meemaken.Ik zou er ook graag een keer rond willen kijken.Niet alleen kijken hoor wil ook werken.Hier gaat alles z'n gangetje,'k Heb net 7 dagen gewerkt en ben nu wel 1 hele dag vrij.Volgende week hoef ik er gelukkig niet zo veel dus dat compenseerd de boel weer eeen beetje.'kGa zo een broodje eten en dan naar de camping want daar hebben we vanavond een feestje en daar ben ik altijd voor in natuurlijk.Ik blijf aan jullie denken en heb aan de kerkeraad al het een en ander over jullie belevenissen verteld.Ze zijn bkij voor jullie dat jullie dit mogen en kunnen doen.Groet Hilly -
28 Juni 2008 - 13:21
Wilma:
hoi dappere strijders
het is denk voor ons niet voor te stellen, ik kan me er ieder geval helemaal niets bij voorstellen, maar het klinkt allemaal erg bijzonder, ik blijf maar wees gegroetjes bidden, want ik vind dat jullie dat wel nodig hebben, met Geke nog over gehad, weinig verschil meer of ik de weesgegroetjes en Geke de andere gebeden zal bidden, weet dat we aan jullie denken
ook wij vertrekken zoals zovelen richting warmte
dus je moet mijn geleuter even missen
Wilma -
28 Juni 2008 - 14:29
Geke:
Hoi Marjan en Hetty
Wat een kriebelende handen zal je hebben Marjan.Het zit al niet in je om toe te kijken,laat staan als het om je pat. gaat.Ik denk en leef steeds met jullie mee.Eigenlijk zou ik wel even langs willen komen,maar ja,de afstand.
Nou, ik kijk al weer uit naar jullie volgende avontuur.Een goede zondag en weer goede moed voor de nieuwe week.O ja Marjan, nog bedankt voor je kaart.Dikke kus Geke M -
28 Juni 2008 - 18:04
Trudy:
Erg leuk om jullie belevenissen te lezen!!!Ook de foto's vind ik erg leuk zodat je een "beetje" een indruk krijgt van hoe jullie het hebben.
Wij gaan nog lang niet met vakantie, dus ik blijf jullie verhalen voorlopig goed volgen!Lekker even uitrusten dit weekend en veel succes voor volgende week! -
28 Juni 2008 - 18:32
Greta:
Hallo toppers,heb na het lezen eerst even naar het sherm zitten staren.Vreselijk gelachen om jullie natte outfit en ik zie jullie helemaal staan in de supermarkt!Maar die arme kindertjes.........Ik heb wel weer kleertjes gespaard en washandjes heb ik ook voor jullie.Ben heel benieuwd naar jullie haren!Ik wacht vol spanning op jullie volgende verhalen.Wat zullen jullie moe zijn zeg,probeer van jullie zondag te genieten veel plezier morgen. -
29 Juni 2008 - 09:29
Alie:
Hoi Marjan en Hetty,
geweldig om zo met jullie mee te maken wat jullie mee maken, Marjan wat kun je er geweldige verhalen van maken, het voelt alsof je erbij bent. Meiden nog heel veel plezier, want ook dat is belangrijk en laat ze van jullie kennis genieten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
