Thuis
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjan
04 Augustus 2008 | Nederland, Emmen
Dag allemaal
THUIS, terug in Nederland. Toen het enorme vliegtuig opsteeg vanuit Suriname voelde ik me wel een beetje verdrietig. Een stukje van mij is toch wel achter gebleven, letterlijk weet ik. De reis ging voorspoedig. Het is wel wat, proberen te slapen, opgevouwen in een vliegtuigstoel, het gaat dus niet echt. Op Schiphol aan gekomen komt de drugshond ons in de slurf al tegemoet. 3 x paspoort controle en ook de koffers en tassen worden onderworpen aan een danige inspectie. Hetty moet lang op haar koffer wachten, ikke niet, ik heb een gehandicapten sticker (dat heb je als je diabeet bent) gekregen. Das wel lachen toch?!
De Schipholtaxi is er snel en daar rijden we dan op de geweldige wegen van Nederland. Wat schoon! Wat een mooie snelle wegen! Om 12.30 zijn we thuis aan de Rolderbrink. Pa is uitzinnig van blijdschap dat zijn dochters weer veilig en in 1 stuk weer op de thuisbasis zijn.
We bijten ons door de dag heen, want oh wat zijn wij moe na 1 volledige dag niet slapen.
Het is fijn familie en vrienden te horen en terug te zien.
Vandaag proberen weer te wennen. Boodschappen doen en de geweldige koffers uitpakken met heerlijk geurende was. Naar het ziekenhuis voor de MRSA kweken.
En ja, door dat alles, zit je dan dus toch ook weer in een aardbeving.
Boodschappen doen in een supermarkt, zonder sub-winkeltjes en wat hebben ze een enorme voorraad. Een lopende band bij de kassa en geen controle van bonnetjes. Een wasmachine die warm water maakt en zowaar niet verstopt raakt. En een droger, tjonge!
De kinderafdeling is schoon, nieuw en zo georganiseerd! Er liggen patiëntenmappen voor ieder kind persoonlijk. Collega’s doen alles zelfstandig en zonder eerst verantwoording aan de hoofdzuster vragen of ze dat zo mogen doen. Waar is die hoofdzuster/ broeder eigenlijk.?! En wat liggen die neonaten lekker in de wieg zeg! En onze infrastructuur, zo mooi en recht. Zo schoon vooral, soms zie je wel een hele weg zonder vuilnis aan de kant. En het voetpad is glad en recht zonder gaten waar je in zou kunnen vallen of je been bij kan breken.
Wat fijn te horen dat iedereen zo heerlijk heeft kunnen en willen meeleven via de web-log.
Maar vertellen wat je hebt gedaan, gezien en gevoeld dat lukt bijna niet.
En ja, ik mis de zusters, de Prins Hendrikstaat, blaffende honden, de zon en warmte, Jenny, dr. Bueno en Juliana nu stiekem al een beetje. De gekregen Surinaamse klok hangt in de kamer en tikt de Nederlandse minuten weg. Als ik er naar kijk, weet ik zeker: dit was geen droom, het is waar gebeurd maar anders………………………………..
Overmorgen weer aan de slag in het SZE, het AZP lijkt ver weg maar naar ik denk niet voor altijd DV. Ja, Amadu ik zal rustig nadenken, beloofd!
We zijn gezond en veilig terug gekeerd. Zelfs niet 1 x ziek geweest! Gezegende mensen voelen we ons. Soli deo gloria!
Van de Surinaamse avond horen jullie nog!
Jongens, ik groet jullie allen. Bedankt!
Liefs Marjan
THUIS, terug in Nederland. Toen het enorme vliegtuig opsteeg vanuit Suriname voelde ik me wel een beetje verdrietig. Een stukje van mij is toch wel achter gebleven, letterlijk weet ik. De reis ging voorspoedig. Het is wel wat, proberen te slapen, opgevouwen in een vliegtuigstoel, het gaat dus niet echt. Op Schiphol aan gekomen komt de drugshond ons in de slurf al tegemoet. 3 x paspoort controle en ook de koffers en tassen worden onderworpen aan een danige inspectie. Hetty moet lang op haar koffer wachten, ikke niet, ik heb een gehandicapten sticker (dat heb je als je diabeet bent) gekregen. Das wel lachen toch?!
De Schipholtaxi is er snel en daar rijden we dan op de geweldige wegen van Nederland. Wat schoon! Wat een mooie snelle wegen! Om 12.30 zijn we thuis aan de Rolderbrink. Pa is uitzinnig van blijdschap dat zijn dochters weer veilig en in 1 stuk weer op de thuisbasis zijn.
We bijten ons door de dag heen, want oh wat zijn wij moe na 1 volledige dag niet slapen.
Het is fijn familie en vrienden te horen en terug te zien.
Vandaag proberen weer te wennen. Boodschappen doen en de geweldige koffers uitpakken met heerlijk geurende was. Naar het ziekenhuis voor de MRSA kweken.
En ja, door dat alles, zit je dan dus toch ook weer in een aardbeving.
Boodschappen doen in een supermarkt, zonder sub-winkeltjes en wat hebben ze een enorme voorraad. Een lopende band bij de kassa en geen controle van bonnetjes. Een wasmachine die warm water maakt en zowaar niet verstopt raakt. En een droger, tjonge!
De kinderafdeling is schoon, nieuw en zo georganiseerd! Er liggen patiëntenmappen voor ieder kind persoonlijk. Collega’s doen alles zelfstandig en zonder eerst verantwoording aan de hoofdzuster vragen of ze dat zo mogen doen. Waar is die hoofdzuster/ broeder eigenlijk.?! En wat liggen die neonaten lekker in de wieg zeg! En onze infrastructuur, zo mooi en recht. Zo schoon vooral, soms zie je wel een hele weg zonder vuilnis aan de kant. En het voetpad is glad en recht zonder gaten waar je in zou kunnen vallen of je been bij kan breken.
Wat fijn te horen dat iedereen zo heerlijk heeft kunnen en willen meeleven via de web-log.
Maar vertellen wat je hebt gedaan, gezien en gevoeld dat lukt bijna niet.
En ja, ik mis de zusters, de Prins Hendrikstaat, blaffende honden, de zon en warmte, Jenny, dr. Bueno en Juliana nu stiekem al een beetje. De gekregen Surinaamse klok hangt in de kamer en tikt de Nederlandse minuten weg. Als ik er naar kijk, weet ik zeker: dit was geen droom, het is waar gebeurd maar anders………………………………..
Overmorgen weer aan de slag in het SZE, het AZP lijkt ver weg maar naar ik denk niet voor altijd DV. Ja, Amadu ik zal rustig nadenken, beloofd!
We zijn gezond en veilig terug gekeerd. Zelfs niet 1 x ziek geweest! Gezegende mensen voelen we ons. Soli deo gloria!
Van de Surinaamse avond horen jullie nog!
Jongens, ik groet jullie allen. Bedankt!
Liefs Marjan
-
04 Augustus 2008 - 17:04
Pa De Jonge:
Ja,inderdaad, uitzinnig en nog wel iets anders ook. Van harte dankbaar dat jullie heelhuids en zonder noemenswaardige problemen mochten terug komen.Er is zoveel gebeurd in zes weken dat er eigenlijk zes maanden voor nodig zijn om alles er in te verwerken. Eigenlijk heb ik ook zes weken in een andere wereld geleefd.Elke dag weer uitzien naar nieuws uit Suriname. En nu....zal ik deze spanning toch een beetje missen.Maar ik ben wel blij ze weer binnen "handbereik"te hebben.Sterkte voor de komende tijd als de sleur van alle dag je weer in beslag neemt.
Jullie liefhebbende VADER. -
04 Augustus 2008 - 17:34
Monique:
Ik moet een beetje slikken ... Wat een lief bericht van pa de Jonge! Heerlijk, zo'n vader, ik mis de mijne nog dagelijks en kan me zo voorstellen hoe blij hij weer is nu jullie er weer zijn.
Lieve meiden, ik heb genoten van jullie verhalen. Respect voor alles wat jullie daar gedaan hebben en veel dank voor jullie verslag!
Liefs,
Monique Tijmes -
04 Augustus 2008 - 18:54
J.a.s:
lieve Hetty en Marjan
W zijn heel dankbaar en blij dat jullie weer veilig terug zijn in Emmen.
En o ja hebben jullie de badpak al weer uit gepakt?
liefs J.A,S -
04 Augustus 2008 - 18:59
Gerry, Marja Mynders:
Fijn te horen van de goede reis en dat Hetty toch door de 100%controle is gekomen, en dan die schoenen, ongelovelijk! Misschien is het toch maar beter dat Marjan de volgende keer met een "ander" komt. Toch zullen wij jullie zeker missen, vergeet ons niet in Suriname!
-
05 Augustus 2008 - 06:41
`margootje´:
Gisteravond de mail gelezen, dacht ,ik mail vannacht wel `ff´ druk druk druk, gelukkig zijn jullie veilig terug, ik kan jullie ´PA`zijn gevoelens heel goed begrijpen, fijn hoor, ook dat jullie weer `trug´zijn. En hc je wacht wel op mij in de late...wil je ff zien.
Lieve groeten Gea. -
05 Augustus 2008 - 11:41
Geke M:
Weer thuis.Maar wel met een hele ervaring in jullie "rugzak".Marjan en Hetty, Ik hoop jullie snel weer te zien,want nu ga ik de berichten uit Su missen.Groetjes Geke M -
06 Augustus 2008 - 09:43
Rosalinde:
Leuk weer te lezen en zou je berichten van af nu missen offff... een boek schrijven dat zou je echt kunnen
tip van de buren haha
probeer de draad weer rustig op te pakken voor dat het het weet zit je weer in de sleur
tot Zaterdag maar weer voor een bakkie koffie en een dik stuk gebak
groetjes Rosalinde -
07 Augustus 2008 - 09:22
Trudy:
Fijn dat jullie weer goed thuis zijn!Geweldig jullie belevenissen te hebben gevolgd.Zijn net terug van vakantie dus heb jullie laatste 3 weken net gelezen!Erg leuk! -
07 Augustus 2008 - 15:10
Jelly:
de afgelopen maanden met grote belangstelling en bewondering jullie belevenissen gelezen. Veel mensen hebben plannen maar jullie hebben ze daadwerkelijk uitgevoerd. Als ik zo tussen de regels door lees was deze reis slechts het begin....
welkom terug, liefs jelly -
08 Augustus 2008 - 22:49
Hetty R.:
Bedankt meiden, ik heb me ook 6 weken een beetje in Suriname gewaand. Wat ik vroeger graag had gewild. Maar door jullie nu toch een beetje gelukt. Beter laat dan nooit hè?
Wel thuis!
Groetjes van Hetty R. -
09 Augustus 2008 - 20:18
Greta:
Alle laatste verhalen net gelezen zal ze zeker missen.Dankjewel voor jullie zeer aangrijpende maar zeker boeiende verhalen,foto's en mooie kaart.Fijn dat jullie veilig gezond en wel er weer zijn!Knuff van Iempie&Greta -
28 Augustus 2008 - 19:07
Bregtje:
Hoi Marjan
Wauw wat een avontuur!!!
Ik heb erg, erg genoten van je verhalen ! Leuk om je van een andere kant te zien en niet alleen als "juf".
En ja, ik kan je verzekeren, je blijft nu je hele leven een bepaalde kriebel houden;-) Weten we alles van en soms is het wat onrustig, maar die reis is ook een verrijking die niemand je afpakt!!!
Leuk om je in november nog weer even te zien! Tot dan.
Kunnen we niet nog een keer afspreken en dat je dan van je reis foto's laat zien;-)???
Groetjes Bregtje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
