Poepwolkjes
Blijf op de hoogte en volg Marjan
20 Mei 2015 | Nederland, Emmen
Twee weken geleden liepen we door de Negev. Prachtige rotsformaties en duizend en 1 kleuren die veranderen door het licht. Nu duizenden kilometers verder op weg langs wolkenluchten en het stralende frisse groen. Is het gek dat een mens soms denkt: dit alles is bijna niet te bevatten?
Etappe 18 en 19 van het Westerborkpad zijn aan de beurt. Elburg, ’t Harde en dan naar Wezep.
We rijden met twee auto’s naar einde, hoppen bij de tweede auto in en rijden naar vertrekpunt. Je moet soms even goed nadenken hoe het moet. We vertrekken met zon en zoals gezegd prachtige wolkenluchten. Die in Nederland zijn echt bijzonder hoor. Het waait wel behoorlijk maar de temp is goed en we vertrekken met stevige zin. Het is lente en dat is zeker te zien aan alle bloemen in de berm. De boter, pinkster en akkerbloemen staan te stralen. Tijdens de route luisteren we twee audioverhalen over de onderduikers in de jaren 40. Het eerste gaat over een Joods meisje dat alleen onderduikt bij een boerenfamilie; wat mist ze haar vader! Ze vindt troost in de boeken die een meester elke week bij haar brengt. Het tweede verhaal gaat over de 24/ 7 durende angst van de onderduikers. Altijd angst om ontdekt te worden. Ook dat voor de dappere mensen die onderduikers onderdak boden bomen zijn geplant bij Yad Vashem in Jeruzalem. Ik kan er niets aan doen, tranen komen op.
We krijgen om 12.00 pas ons eerste kopje koffie maar daar is dan ook een soepie bij, heerlijk.
We missen onze man met zijn koffiethermoskan.
We eten onze lunch op een bankje in de zon. Lekker eitje erbij. Dankzij onze “zus”, die van alles heeft verzameld op onze reis naar Israël, hebben we er echt Turks zout bij.
Direct na de lunch een heerlijke stortbui van 8 minuten. We staan even met de plu op maar kunnen al snel verder zonder plu en weer met zon! Zuslief zoekt even op haar mobiel en meld: “Ach, een paar poepwolkjes maar daar zal niet veel uitkomen.” Oké, ze krijgt gelijk maar wat Reinier van de Berg, weerman technisch van deze term vindt. Ik heb geen idee.
In Oldebroek bezoeken we een fantasie tuin. Even lekker zitten en genieten van al het moois.
Ze hebben er een prachtige soort Chinese tuin aangelegd met vele soorten bloemen. Ook een paar volières met kanaries, zebravinken en kwartels. Leuke verrassing.
We vervolgen onze weg door de bossen en weilanden rondom ’t Harde. Lammetjes, varkentjes, reeën en vooral veel bloemen. Op en top natuur.
In Wezep aangekomen concluderen we dat het een top dag was. Qua weer, wat een geluk!
Qua gezelligheid, wat een geluk! We sluiten af met een heerlijk diner in Elburg.
Dus ondanks een paar poepwolkjes en 1 stevige bui, hebben we een heerlijke dag gehad.
Etappe 18 en 19 van het Westerborkpad zijn aan de beurt. Elburg, ’t Harde en dan naar Wezep.
We rijden met twee auto’s naar einde, hoppen bij de tweede auto in en rijden naar vertrekpunt. Je moet soms even goed nadenken hoe het moet. We vertrekken met zon en zoals gezegd prachtige wolkenluchten. Die in Nederland zijn echt bijzonder hoor. Het waait wel behoorlijk maar de temp is goed en we vertrekken met stevige zin. Het is lente en dat is zeker te zien aan alle bloemen in de berm. De boter, pinkster en akkerbloemen staan te stralen. Tijdens de route luisteren we twee audioverhalen over de onderduikers in de jaren 40. Het eerste gaat over een Joods meisje dat alleen onderduikt bij een boerenfamilie; wat mist ze haar vader! Ze vindt troost in de boeken die een meester elke week bij haar brengt. Het tweede verhaal gaat over de 24/ 7 durende angst van de onderduikers. Altijd angst om ontdekt te worden. Ook dat voor de dappere mensen die onderduikers onderdak boden bomen zijn geplant bij Yad Vashem in Jeruzalem. Ik kan er niets aan doen, tranen komen op.
We krijgen om 12.00 pas ons eerste kopje koffie maar daar is dan ook een soepie bij, heerlijk.
We missen onze man met zijn koffiethermoskan.
We eten onze lunch op een bankje in de zon. Lekker eitje erbij. Dankzij onze “zus”, die van alles heeft verzameld op onze reis naar Israël, hebben we er echt Turks zout bij.
Direct na de lunch een heerlijke stortbui van 8 minuten. We staan even met de plu op maar kunnen al snel verder zonder plu en weer met zon! Zuslief zoekt even op haar mobiel en meld: “Ach, een paar poepwolkjes maar daar zal niet veel uitkomen.” Oké, ze krijgt gelijk maar wat Reinier van de Berg, weerman technisch van deze term vindt. Ik heb geen idee.
In Oldebroek bezoeken we een fantasie tuin. Even lekker zitten en genieten van al het moois.
Ze hebben er een prachtige soort Chinese tuin aangelegd met vele soorten bloemen. Ook een paar volières met kanaries, zebravinken en kwartels. Leuke verrassing.
We vervolgen onze weg door de bossen en weilanden rondom ’t Harde. Lammetjes, varkentjes, reeën en vooral veel bloemen. Op en top natuur.
In Wezep aangekomen concluderen we dat het een top dag was. Qua weer, wat een geluk!
Qua gezelligheid, wat een geluk! We sluiten af met een heerlijk diner in Elburg.
Dus ondanks een paar poepwolkjes en 1 stevige bui, hebben we een heerlijke dag gehad.
-
21 Mei 2015 - 10:53
Pa De Jonge,:
Beste avonturiers,
Poepwolkjes,zijn wolkjes die af en toe een scheetje laten,je kunt dan maar het beste een paraplu bij de hand hebben. -
21 Mei 2015 - 11:14
Ina B :
He Globetrotter s
Hebben jullie nog steeds vakantie.
wordt er niet meer gewerkt ha ha -
21 Mei 2015 - 14:46
Jan:
Plaswolken??? lijkt me wat beter -
22 Mei 2015 - 09:20
Magda:
Jaaaaa ik kan weer meegenieten. Leuk!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
