Sjabbat
Blijf op de hoogte en volg Marjan
02 Mei 2015 | Israel, Jeruzalem
Na het ontbijt vertrekken we naar Wadi Qelt, een kloof in de buurt van Jericho.
De stad is half afgezet en uitgestorven omdat het sjabbat is. Heel gek wel om te zien, veel orthodoxe Joden lopen kriskras over grote kruispunten omdat ze volledig autovrij zijn. Wij worden nagekeken en nageroepen omdat we autorijden op sjabbat. We zijn zelfs even de draad van de route kwijt omdat er echt wegen afgezet zijn met hekken. Zie je het al voor je in het centrum van Emmen? Maar goed, op naar het klooster.
Je kunt vanaf het klooster St. Joris in 6 uur naar Jericho lopen. De kloof, cq. droge rivier bedding in deze tijd van het jaar, loopt van Jeruzalem naar Jericho. Die hele tour doen we maar niet maar er worden wel bepaalde voornemens vastgesteld.
Nu dalen we eerst af naar het klooster waar twee van ons deze kunnen bezoeken. De anderen hebben te mooie benen en schouders. We zijn gewoon domweg te bloot. Terwijl we altijd wel wat ter bedekking bij ons hebben maar hier is de monnik streng. Je wordt van boven tot onder in ogenschouw genomen voordat je mogelijk toestemming krijgt naar binnen te gaan.
Hetty maakt voor alle achterblijvers foto's. Gelukkig zit er ook een foto bij van de monniken die in 614 door de Perzen zijn vermoord. Het klooster is gesticht rond de grotten, waarvan de overlevering zegt dat Joachim van een engel hoorde dat zijn onvruchtbare vrouw zwanger was van Maria. Het zal allemaal wel, het gebied eromheen is overweldigend. Daar kwamen we voor.
Na het bezoek aan het klooster lopen we in de kloof, richting Jeruzalem. Mooi dat het er is!
Bloemen, bloeiende struiken, kwetterende vogels (Elbert, we weten niet hoe ze heten!!!!) een paar kuddes geiten met herder hoog boven op de rand van de kloof. We spotten ook klipdassen.
Klipdassen zijn klein maar ontzettend wijs (Spreuken 30:26). Ze vinden hun huis in de rotsen.
Ik las ergens dat ze wel het beeld voor de ware gelovige worden genoemd. Zij weten waar zij veilig zijn: bij de Rots. Zij zijn niet bang voor uitdagingen, want zij zijn in staat van vreugde te springen. Zij houden de wacht en verbergen zich voor het onheil. Misschien kunnen wij van hen leren?
Na de tocht staan er weer, zoals helaas afgesproken, een stelletje bedoeïen op ons te wachten.
We MOETEN wat kopen want, echt waar: "ze hebben op onze auto gepast, hebben de mooiste en goedkoopste spullen en we hadden beloofd dat we terug zouden komen en het duurde wel 2 uur!"
Ali, de jongste van het stel had al voor de wandeling aan me verteld hoe hij heette en dat ik dat goed moest onthouden voor als ik terug kwam. Dus komt hij met ferme stappen weer op me af gestapt, als we weer rechtstandig omhoog ploegend, de kloof verlaten. Geen tijd voor uitblazen, op adem komen, water drinken; KOPEN, dat is waar het om gaat. Hetty koopt een sjaaltje en ik bemachtig een ketting. En jongens, voor iets meer dan 1/4e van de prijs. Dat hebben we dan maar weer goed gedaan toch?
We rijden naar Ein Karem, de geboorteplaats van Johannes de Doper. Het is een idyllisch dorpje maar druk, ohhhhh al die mensen zijn op hun vrije sjabbat daar naar toe gegaan. We rijden er door heen en nemen dan toch maar afscheid. In de forest (Bargerbos) van Jeruzalem eten we onze lunch op een heus picknickbankje in de zon. Aldaar diepen we ook een barbecue uit de bossen die we meenemen voor onze volgende reis. Zo werkt dat hier nl. wat de 1 laat staan, mag de ander meenemen. Handig toch?
Volgende stop is het Hadassa ziekenhuis, daar hangen mooie kunstwerken, Chagall ramen met de 12 stammen van Israel. Het duurt even voordat we het vinden, moeten zelfs door detectiepoortjes en dan blijkt....... Ook dicht! Op sjabbatsreizen rust geen zegen. Het geeft niet, ik vind het leuk het ziekenhuis te zien. Wel net zo groot als het UMCG. Heel modern en wat ik er van zag, prima.
We rijden terug en genieten van prachtige uitzichten. De brem bloeit ook zo prachtig hier.
Nadat we zelf eten in elkaar hebben geflanst gaan we naar de kerk, de Kolba 'Midbar = roep uit de woestijn. Anthonie Simon is de voorganger, sommigen onder jullie hebben hem misschien wel eens gezien of gehoord. We zingen, proberen te zingen in het Hebreeuws en het verhaal gaat over de zaaier. Dat God ons roept, trekt. En als je daadwerkelijk Christen bent dan zul je ook vrucht dragen. Laten we daarom bidden, ook voor elkaar. Dat we veelvuldig vrucht mogen dragen.
Het is bijzonder om mee te maken. Er gebeurt dan veel in je hoofd kan ik u zeggen. Dankbaarheid, een kind van God te zijn. Saamhorigheid, zoveel mensen op de wereld die Christen zijn terwijl je je dat vaak in Nederland niet zo goed realiseert. Laten we net als de klipdassen maar veel bij Hem schuilen.
De sjabbat is bijna ten einde, we drinken er maar 1 op zo meteen. Op een bijzondere dag.
De stad is half afgezet en uitgestorven omdat het sjabbat is. Heel gek wel om te zien, veel orthodoxe Joden lopen kriskras over grote kruispunten omdat ze volledig autovrij zijn. Wij worden nagekeken en nageroepen omdat we autorijden op sjabbat. We zijn zelfs even de draad van de route kwijt omdat er echt wegen afgezet zijn met hekken. Zie je het al voor je in het centrum van Emmen? Maar goed, op naar het klooster.
Je kunt vanaf het klooster St. Joris in 6 uur naar Jericho lopen. De kloof, cq. droge rivier bedding in deze tijd van het jaar, loopt van Jeruzalem naar Jericho. Die hele tour doen we maar niet maar er worden wel bepaalde voornemens vastgesteld.
Nu dalen we eerst af naar het klooster waar twee van ons deze kunnen bezoeken. De anderen hebben te mooie benen en schouders. We zijn gewoon domweg te bloot. Terwijl we altijd wel wat ter bedekking bij ons hebben maar hier is de monnik streng. Je wordt van boven tot onder in ogenschouw genomen voordat je mogelijk toestemming krijgt naar binnen te gaan.
Hetty maakt voor alle achterblijvers foto's. Gelukkig zit er ook een foto bij van de monniken die in 614 door de Perzen zijn vermoord. Het klooster is gesticht rond de grotten, waarvan de overlevering zegt dat Joachim van een engel hoorde dat zijn onvruchtbare vrouw zwanger was van Maria. Het zal allemaal wel, het gebied eromheen is overweldigend. Daar kwamen we voor.
Na het bezoek aan het klooster lopen we in de kloof, richting Jeruzalem. Mooi dat het er is!
Bloemen, bloeiende struiken, kwetterende vogels (Elbert, we weten niet hoe ze heten!!!!) een paar kuddes geiten met herder hoog boven op de rand van de kloof. We spotten ook klipdassen.
Klipdassen zijn klein maar ontzettend wijs (Spreuken 30:26). Ze vinden hun huis in de rotsen.
Ik las ergens dat ze wel het beeld voor de ware gelovige worden genoemd. Zij weten waar zij veilig zijn: bij de Rots. Zij zijn niet bang voor uitdagingen, want zij zijn in staat van vreugde te springen. Zij houden de wacht en verbergen zich voor het onheil. Misschien kunnen wij van hen leren?
Na de tocht staan er weer, zoals helaas afgesproken, een stelletje bedoeïen op ons te wachten.
We MOETEN wat kopen want, echt waar: "ze hebben op onze auto gepast, hebben de mooiste en goedkoopste spullen en we hadden beloofd dat we terug zouden komen en het duurde wel 2 uur!"
Ali, de jongste van het stel had al voor de wandeling aan me verteld hoe hij heette en dat ik dat goed moest onthouden voor als ik terug kwam. Dus komt hij met ferme stappen weer op me af gestapt, als we weer rechtstandig omhoog ploegend, de kloof verlaten. Geen tijd voor uitblazen, op adem komen, water drinken; KOPEN, dat is waar het om gaat. Hetty koopt een sjaaltje en ik bemachtig een ketting. En jongens, voor iets meer dan 1/4e van de prijs. Dat hebben we dan maar weer goed gedaan toch?
We rijden naar Ein Karem, de geboorteplaats van Johannes de Doper. Het is een idyllisch dorpje maar druk, ohhhhh al die mensen zijn op hun vrije sjabbat daar naar toe gegaan. We rijden er door heen en nemen dan toch maar afscheid. In de forest (Bargerbos) van Jeruzalem eten we onze lunch op een heus picknickbankje in de zon. Aldaar diepen we ook een barbecue uit de bossen die we meenemen voor onze volgende reis. Zo werkt dat hier nl. wat de 1 laat staan, mag de ander meenemen. Handig toch?
Volgende stop is het Hadassa ziekenhuis, daar hangen mooie kunstwerken, Chagall ramen met de 12 stammen van Israel. Het duurt even voordat we het vinden, moeten zelfs door detectiepoortjes en dan blijkt....... Ook dicht! Op sjabbatsreizen rust geen zegen. Het geeft niet, ik vind het leuk het ziekenhuis te zien. Wel net zo groot als het UMCG. Heel modern en wat ik er van zag, prima.
We rijden terug en genieten van prachtige uitzichten. De brem bloeit ook zo prachtig hier.
Nadat we zelf eten in elkaar hebben geflanst gaan we naar de kerk, de Kolba 'Midbar = roep uit de woestijn. Anthonie Simon is de voorganger, sommigen onder jullie hebben hem misschien wel eens gezien of gehoord. We zingen, proberen te zingen in het Hebreeuws en het verhaal gaat over de zaaier. Dat God ons roept, trekt. En als je daadwerkelijk Christen bent dan zul je ook vrucht dragen. Laten we daarom bidden, ook voor elkaar. Dat we veelvuldig vrucht mogen dragen.
Het is bijzonder om mee te maken. Er gebeurt dan veel in je hoofd kan ik u zeggen. Dankbaarheid, een kind van God te zijn. Saamhorigheid, zoveel mensen op de wereld die Christen zijn terwijl je je dat vaak in Nederland niet zo goed realiseert. Laten we net als de klipdassen maar veel bij Hem schuilen.
De sjabbat is bijna ten einde, we drinken er maar 1 op zo meteen. Op een bijzondere dag.
-
02 Mei 2015 - 21:33
Alie Dubois:
Als je de foto's ziet is het net sciencefiction, prachtig!!!
En wat een bijzondere video om dit zo mee te kunnen beleven, maar om dit mee te mogen maken in het echt, prachtig. Weer een mooi verslag en op weg naar de zondag.
We bidden jullie een gezegende zondag toe met elkaar en vast op hele bijzondere plekken.
Vol verwachting.............................. -
02 Mei 2015 - 22:27
Reina:
Ja wat weer een belevenissen, maar ook wat een rust gaat er uit van natuur en vogels die zingen tot eer van hun Schepper. Geen auto 's, doet me denken aan de autovrije zondagen hier, kon je rustig midden op straat spelen, dat hoef je hier nu niet meer te proberen. door foto's en je verhaal proef je de sfeer. Prachtig,
Was de dienst van ds Simon in het Engels of helemaal Hebreews?
Wij hebben morgenochtend leesdienst, missen onze pastor, maar de woordverkondiging gaat door.
Morgen hier regen, dus geniet van de warmte en de zon.
hartelijke groet vanuit het Emmense. -
03 Mei 2015 - 08:00
Jan:
It's all about the money? bij bedoeiden? / strenge monniken, Johannes de Doper, en toch jammer
dat je cardio niet even heb bezocht :)), een ketting/sjaaltje, Johannes de Doper,weer een enthousiast
verhaal.
Het is mij duidelijk: de Bijbelse vonk is (was al) gearriveerd, en start op naar vlam.
Wat wil je ook, in de voetsporen van Jezus.
Meiden, BOCT, GENIET!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Terwijl ik straks naar onze kerk ga met een gedeelte van het Urker mannenkoor,
wat natuurlijk nu wat bleekjes hoort na al deze verhalen:)) -
03 Mei 2015 - 08:13
Alie Dubois:
Dat 's Heren zegen op u daal
Zijn gunst uit Sion u bestraal
Hij schiep 't heelal Zijn naam ter eer
Loof loof dan aller Heren Heer -
03 Mei 2015 - 13:33
Ria Klein:
Israel-sabbat-dichte deuren-afgesloten wegen-een seculier land.
Eigenlijk heel bijzonder. Was het maar anders! Denk weer aan Ezra.
Alleen de bloedige offers nu niet meer nodig. Vanmorgen gehoord:
Vrede voor ons in Christus. Missen onze Jan, maar Klaas deed het prima.
Klooster bezoeken-trek een "moslimajurk"aan, kom je er vast wel in.
Bedekt van de kin tot de tenen. Geen hoofddoek natuurlijk.
Bedankt ook voor de mooie beelden van die overweldigende natuur.
Ziet het er bij ons toch wel een beetje anders uit. Meer van die rechte lijnen!
Maar hier word je stil van; helemaal als je denkt hier liep mijn Heiland ook.
Heb Anthonie Simon gezien en gehoord. Was erg enthousiast toen.
Zingen in het Hebreeuws. Klonk het mooi? Ons is regen voorspeld maar de
zon scheen vanmorgen nog uitbundig en het is lekker warm buiten. Net
een korte wandeling gemaakt. Bedankt voor je mooie verslag en nog een
gezegende zondag gewenst. Hartelijke groeten uit Emmen. Nog droog hier! -
03 Mei 2015 - 14:37
Jos En Leny:
Het is elke dag weer anders maar wel spannend en de rust die het uitstraalt.
Zo te zien is de temperatuur niet mis, wij genieten van jullie mooie verhalen maar Jos gaat nog steeds niet mee in het vliegtuig.
Fijne vakantie.
-
03 Mei 2015 - 20:07
Jan:
Even heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel iets anders: Breaking news:
Op de grote markt ontploft (3-5-2015 20:00) echt veel vuurwerk.
Het lijkt wel "oorlog"
Fc Grunn heeft de beker, en mag europa in,
Ik denk dat het nog lang onrustig blijft.
grt Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
